Kto wprowadził oznaczanie grup krwi i czynnika Rh? – czyli jak wyglądała medycyna w II RP

W związku z obchodami 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę, w czytelni szkolnej zaprezentowana została wystawa plakatów zatytułowana ,,Medycyna w II RP”.


Po odzyskaniu niepodległości Polska zamierzała odbudować jak najszybciej swoją państwowość. Jej istotnymi elementami stały się: kultura, oświata oraz medycyna. Głównymi przeszkodami z którymi borykała się polska nauka były ustawiczne trudności finansowej i brak niezbędnego wyposażenia. Niemniej jednak, wybitne sukcesy nauka Polska odnosiła w wielu dziedzinach.


Celem wystawy jest przybliżenie młodzieży Naszej Szkoły jak wyglądał system opieki zdrowotnej w II RP oraz jej rozwój. Prace w tym czasie z zakresie szeroko pojętej medycyny, dotyczyły szczególnie immunologii, krwiolecznictwa i krwiodawstwa, hematologii, metodyki diagnozowania chorób wewnętrznych, w tym diabetologii, neurologii, mikrobiologii, ale i innych specjalności, np. tworzącej się urologii i ortopedii. W czołówce polskich immunologów tego czasu wymieniany jest Ludwik Hirszfeld (1884-1954), badający podstawy wiedzy o grupach krwi: A, B, AB, 0; kwestie zróżnicowania grupowego; wprowadzania do praktyki oznaczenia grup krwi i czynnika Rh. Jego wybitne zasługi polegały na odkryciu sposobu ratowania niemowląt, zagrożonych konfliktem serologicznym. W tym czasie obok istniejącego zawodu lekarza i farmaceuty kształtował się także zawód pielęgniarki. W największych ówcześnie miastach II RP, m.in. w Warszawie i Poznaniu, począwszy od 1921r. powstawały szkoły pielęgniarskie.


Oglądając wystawę uczniowie mogli zapoznać się również z budowaniem struktur szpitali i uniwersytetów medycznych, postępem w pracach badawczych nad chorobami m.in. tyfusem czy nerwicami, jak wyglądała opieka nad ciężarną oraz jak wyglądała medycyna podczas okupacji aż do Powstania Warszawskiego. Ponadto mogli przeczytać kilka numerów dodatku do gazety pt. ,,Zdrowie”  z poradami dotyczącymi zdrowia wydawanego m.in. w 1933 roku.